درباره هر انسانی در هر مزاجی خوبی ها و بدیهایی دارد هیچ مزاجی فی نفسه خوب مطلق نیست . آنچه مزاجها را زیبا و دوست داشتنی میسازد تمرین برای دفع بدیها و تمرین برای تقویت خوبیهای هر مزاج است و این همان تلاش و مبارزه دائمی است که هر انسانی باید داشته باشد و خداوند به تلاش انسانها پاداش می دهد نه مزاج آنها ! چرا که مزاج امری سرشتی است و دست خود انسان نیست اما در تعادل نگه داشتن مزاج و سوق دادن آن در جهت صحیح مرهون تلاش انسان است و آنچه ارزش دارد تلاش و جهد است نه سرشت و ژنتیک ، نادیده گرفتن اثر تلاش هر انسان و تمرکز و توجه به ذات مزاج  فرقی با نژاد پرستی نخواهد داشت !  به امید روزی که همه افراد جامعه به اهمیت مزاج خودکه مرتبه ای از معرفت النفس است که امیر علم وادب علی (ع) فرمودند: « انفع المعارف معرفه النفس» برسند و با عمل به آن به تعادل جسمی و روحی و اخلاقی نزدیکتر شوند.